ᦊᦱᧂ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ยาง, ภาษาลาว ຢາງ (อยาง), ภาษาคำเมือง ᩀᩣ᩠ᨦ (ย̱าง), ภาษาเขิน ᨿᩣ᩠ᨦ (ยาง), ภาษาไทใหญ่ ယၢင် (ยาง)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /jaːŋ˥/

คำนาม

ᦊᦱᧂ (หฺยาง)

1. ยาง (ของเหลวและเหนียว)
2. ของเหลวในตัวคน, น้ำเหลือง, เลือด

คำประสม

ยาง

ᦀᦴᧈᦊᦱᧂ (อู่หฺยาง) ᦂᦳᧂᦊᦱᧂ (กุงหฺยาง) ᦷᦂᧂᧈᦊᦱᧂᦟᦾᦓᧄᧉ (โก่งหฺยางลอ̂ยนั้ม) ᦂᦸᧃᧉᦊᦱᧂ (ก้อ̂นหฺยาง) ᦆᦸᧅᦊᦱᧂᦷᦀᧈ (ฅอ̂กหฺยางโอ่) ᦶᦈᧁᦔᦴᧈᦊᦱᧂ (แจวปู่หฺยาง) ᦉᦱᧆᦊᦱᧂ (สาดหฺยาง) ᦵᦉᦲᧉᦊᦱᧂ (เสี้หฺยาง) ᦉᦻᦊᦱᧂ (สายหฺยาง) ᦊᦱᧂᦷᦀᧈ (หฺยางโอ่) ᦊᦱᧂᦂᧄᦊᦱᧃ (หฺยางกัมหฺยาน) ᦊᦱᧂᦃᧆᦔᦸᧂᧈᦶᦂᧁᧉ (หฺยางฃัดป่อ̂งแก้ว) ᦊᦱᧂᦆᦲᧂᧈ (หฺยางฅี่ง) ᦊᦱᧂᦊᦹᧆᧈ (หฺยางหฺยื่ด) ᦊᦱᧂᦎᧂᦎᦴᧉ (หฺยางตังตู้) ᦊᦱᧂᦓᦸᧅ (หฺยางนอ̂ก) ᦊᦱᧂᦺᦓ (หฺยางไน) ᦊᦱᧂᦶᦔᧅᧈ (หฺยางแป่ก) ᦊᦱᧂᦔᧁᧈᦗᦸᧂ (หฺยางเป่าพอ̂ง) ᦊᦱᧂᦙᧆᦕᦳᧄ (หฺยางมัดผุม)

ᦊᦱᧂᦷᦟᧆ (หฺยางโลด) ᦊᦱᧂᦟᦸᧉ (หฺยางล้อ̂) ᦊᦱᧂᦟᦸᧉᦺᦓ (หฺยางล้อ̂ไน) ᦵᦋᦲᧅᦊᦱᧂ (เชีกหฺยาง) ᦏᦳᧂᦊᦱᧂ (ถุงหฺยาง) ᦓᧄᧉᦊᦱᧂ (นั้มหฺยาง) ᦓᧄᧉᦊᦱᧂᦺᦙᧉ (นั้มหฺยางไม้) ᦓᧄᧉᦊᦱᧂᦵᦜᦲᧂ (นั้มหฺยางเหฺลีง) ᦓᧄᧉᦵᦟᦲᧆᦓᧄᧉᦊᦱᧂ (นั้มเลีดนั้มหฺยาง) ᦔᦱᧆᦊᦱᧂ (ปาดหฺยาง) ᦕᦱᧉᦊᦱᧂ (ผ้าหฺยาง) ᦶᦕᧃᧈᦊᦱᧂ (แผ่นหฺยาง) ᦘᦱᧉᦔᦱᧆᦊᦱᧂ (ภ้าปาดหฺยาง) ᦺᦙᧉᦊᦱᧂ (ไม้หฺยาง) ᦵᦟᦲᧆᦊᦱᧂ (เลีดหฺยาง) ᦵᦟᦲᧆᦷᦎᧅᦊᦱᧂᦀᦸᧅᧈ (เลีดโตกหฺยางอ่อ̂ก) ᦵᦟᦲᧆᦷᦎᧅᦊᦱᧂᦍᦾᧉ (เลีดโตกหฺยางย้อ̂ย) ᦶᦟᧂᧈᦊᦱᧂ (แล่งหฺยาง) ᦵᦠᦲᧈᦊᦱᧂ (เหี่หฺยาง) ᦵᦠᦲᧈᦷᦎᧅᦊᦱᧂᦀᦸᧅᧈ (เหี่โตกหฺยางอ่อ̂ก)