ᨩᩨ᩠ᨶ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 鉛 (MC ywen, “ตะกั่วดำ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชิน, ภาษาลาว ຊືນ (ซืน), ภาษาคำเมือง ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ภาษาไทลื้อ ᦋᦹᧃ (ชืน), ภาษาไทดำ ꪋꪳꪙ (จึ̱น), ภาษาไทใหญ่ ၸိုၼ်း (จึ๊น), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥢᥰ (จู๊น)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕɯːn˧˧/
คำนาม[แก้ไข]
ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน)
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 鉛 (MC ywen, “ตะกั่วดำ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชิน, ภาษาลาว ຊືນ (ซืน), ภาษาคำเมือง ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ภาษาเขิน ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ภาษาไทดำ ꪋꪳꪙ (จึ̱น), ภาษาไทใหญ่ ၸိုၼ်း (จึ๊น), ภาษาไทใต้คง ᥓᥧᥢᥰ (จู๊น)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡sɯn˥˩/
คำนาม[แก้ไข]
ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน)
- อีกรูปหนึ่งของ ᦋᦹᧃ (ชืน)