ᨻᩯ᩶
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *beːꟲ (“ชนะ; แพ้”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แพ้, ภาษาลาว ແພ້ (แพ้), ภาษาคำเมือง ᨻᩯ᩶ (แพ้), ภาษาไทลื้อ ᦶᦗᧉ (แพ้), ภาษาไทใหญ่ ပေႉ (เป๎)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɛː˦˩/
คำกริยา[แก้ไข]
ᨻᩯ᩶ (แพ้) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨻᩯ᩶)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *beːꟲ (“ชนะ; แพ้”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แพ้, ภาษาลาว ແພ້ (แพ้), ภาษาเขิน ᨻᩯ᩶ (แพ้), ภาษาไทลื้อ ᦶᦗᧉ (แพ้), ภาษาไทใหญ่ ပေႉ (เป๎)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɛː˦˥/
คำกริยา[แก้ไข]
ᨻᩯ᩶ (แพ้) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨻᩯ᩶)
คำตรงข้าม[แก้ไข]
ชนะ
- ᨣ᩶ᩤ᩠ᨶ (ค้าน)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- ภาษาเขิน terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง