ᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) เยี่ยว
• (ถอดเสียง) เญี่ยว

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *niəwᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 尿 (MC newH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เยี่ยว, ภาษาลาว ຍ່ຽວ (ย่ย̂ว), ภาษาเขิน ᨿ᩠ᨿ᩵ᩴ (ยย่ํ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦍᧁᧈ (เย่ว), ภาษาไทดำ ꪹꪑꪸ꪿ꪫ (เญย่̂ว) หรือ ꪵꪙ꪿ꪫ (แน่ว), ภาษาไทขาว ꪵꪙꪫꫀ, ภาษาไทใหญ่ ယဵဝ်ႈ (เย้ว), ภาษาอาหม 𑜊𑜢𑜈𑜫 (ยิว์), ภาษาจ้วง nyouh, ภาษาจ้วงแบบหนง nyuh, ภาษาแสก หญู้

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɲiaw˦˨/

คำนาม

ᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ (ยย่ว)

1. เยี่ยว

คำกริยา

ᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ (ยย่ว) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨿ᩠ᨿ᩵ᩅ)

1. (สกรรม) เยี่ยว