ᨿᩮᩨ᩠ᨦ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 羊 (MC yang, “แพะ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เยือง, ภาษาลาว ເຍືອງ (เยือง), ภาษาคำเมือง ᨿᩮᩬᩥᨦ (เยอิง), ภาษาไทลื้อ ᦵᦍᦲᧂ (เยีง), ภาษาไทดำ ꪹꪥꪉ (เยง, “แพะ”), ภาษาไทใหญ่ ယိူင်း (เยิ๊ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /jɤːŋ˧˧/
คำนาม[แก้ไข]
ᨿᩮᩨ᩠ᨦ (เยืง) (คำลักษณนาม ᨲ᩠ᩅᩫ)
อ้างอิง[แก้ไข]
- ᨩᩣ᩠ᨿᨪᩮᨩᩮ᩠ᨾ. (n.d.). ᩋᨽᩥᨵᩤᨶᩈᩢ᩠ᨷᩅᩰᩉᩣ᩠ᩁᨸᩖᩯᨽᩣᩈᩣᨡᩨ᩠ᨶ.