ᩁ᩠ᩅᩫ᩵
ภาษาเขิน[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hoː˨˨/
คำกริยา[แก้ไข]
ᩁ᩠ᩅᩫ᩵ (รว็่) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁ᩠ᩅᩫ᩵)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *rwoːᴮ; เทียบภาษาจีนเก่า 漏 (OC *roːs); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย รั่ว, ภาษาลาว ຮົ່ວ (ฮ็่ว), ภาษาไทใหญ่ ႁူဝ်ႈ (หู้ว), ภาษาอาหม 𑜍𑜢𑜤𑜈𑜫 (รึว์), ภาษาจ้วง roh, ภาษาจ้วงแบบหนง roh, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ruoh
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hua˦˨/
คำกริยา[แก้ไข]
ᩁ᩠ᩅᩫ᩵ (รว็่) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩁ᩠ᩅᩫ᩵)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีอักษรคู่และไม้เอก
- ภาษาเขิน terms with redundant head parameter
- คำอกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำอกรรมกริยาภาษาคำเมือง