ᩋᩥ᩠᩵ᨾ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔiːmᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อิ่ม, ภาษาลาว ອິ່ມ (อิ่ม) หรือ ອີ່ມ (อี่ม), ภาษาคำเมือง ᩋᩥ᩠᩵ᨾ (อิ่ม), ภาษาไทลื้อ ᦀᦲᧄᧈ (อี่ม), ภาษาไทใหญ่ ဢိမ်ႇ (อิ่ม), ภาษาอาหม 𑜒𑜢𑜉𑜫 (อิม์), ภาษาจ้วง imq
คำกริยา[แก้ไข]
ᩋᩥ᩠᩵ᨾ (อิ่ม) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩋᩥ᩠᩵ᨾ)
คำพ้องความ[แก้ไข]
คำประสม[แก้ไข]
อิ่ม
|
|