تاء

ภาษาอาหรับ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /taːʔ/

คำนาม

تَاء (ตาอ) ญ. (พหูพจน์ تَاءَات‎ (ตาอาต))

1. อักษรอาหรับ ت‎ (ต)

การผันรูป

การผันรูปคำนามของ تَاء‎ (tāʾ)

Singular	basic singular triptote
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	تَاء‎ tāʾ	التَّاء‎ at-tāʾ	تَاء‎ tāʾ
กรรตุการก	تَاءٌ‎ tāʾun	التَّاءُ‎ at-tāʾu	تَاءُ‎ tāʾu
กรรมการก	تَاءً‎ tāʾan	التَّاءَ‎ at-tāʾa	تَاءَ‎ tāʾa
สัมพันธการก	تَاءٍ‎ tāʾin	التَّاءِ‎ at-tāʾi	تَاءِ‎ tāʾi
ทวิพจน์	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	تَاءَيْن‎ tāʾayn	التَّاءَيْن‎ at-tāʾayn	تَاءَيْ‎ tāʾay
กรรตุการก	تَاءَانِ‎ tāʾāni	التَّاءَانِ‎ at-tāʾāni	تَاءَا‎ tāʾā
กรรมการก	تَاءَيْنِ‎ tāʾayni	التَّاءَيْنِ‎ at-tāʾayni	تَاءَيْ‎ tāʾay
สัมพันธการก	تَاءَيْنِ‎ tāʾayni	التَّاءَيْنِ‎ at-tāʾayni	تَاءَيْ‎ tāʾay
Plural	sound feminine plural
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	Construct
ไม่เป็นทางการ	تَاءَات‎ tāʾāt	التَّاءَات‎ at-tāʾāt	تَاءَات‎ tāʾāt
กรรตุการก	تَاءَاتٌ‎ tāʾātun	التَّاءَاتُ‎ at-tāʾātu	تَاءَاتُ‎ tāʾātu
กรรมการก	تَاءَاتٍ‎ tāʾātin	التَّاءَاتِ‎ at-tāʾāti	تَاءَاتِ‎ tāʾāti
สัมพันธการก	تَاءَاتٍ‎ tāʾātin	التَّاءَاتِ‎ at-tāʾāti	تَاءَاتِ‎ tāʾāti