กระดุม
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
แผลงมาจาก ดุม (ซึ่ง ลูกดุม กลายมาเป็น ลูกกระดุม); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກະດຸມ (กะดุม); เทียบภาษาเขมร ក្ឌុំ (กฺฑุํ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กฺระ-ดุม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | grà-dum |
ราชบัณฑิตยสภา | kra-dum | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kra˨˩.dum˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
กระดุม (คำลักษณนาม เม็ด)