กันเอง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | กัน-เอง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gan-eeng |
ราชบัณฑิตยสภา | kan-eng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kan˧.ʔeːŋ˧/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
กันเอง (คำอาการนาม ความกันเอง)
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
กันเอง (คำอาการนาม ความกันเอง)
- เป็นพวกเดียวกัน, สนิทสนมกัน
- มีท่าทางเป็นกันเอง