ก๋ากั่น
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 敢/敢 (káⁿ, “กล้า”) + 幹/干 (kàn, “ทำ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ก๋า-กั่น | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gǎa-gàn |
ราชบัณฑิตยสภา | ka-kan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaː˩˩˦.kan˨˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ก๋ากั่น (คำอาการนาม ความก๋ากั่น)