ขยะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี ขย (“ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป”); เทียบภาษาสันสกฤต क्षय (กฺษย, “ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขะ-หฺยะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kà-yà |
ราชบัณฑิตยสภา | kha-ya | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˨˩.jaʔ˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ขยะ
คำพ้องความ[แก้ไข]
เศษสิ่งของที่ทิ้งแล้ว
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
เศษสิ่งของที่ทิ้งแล้ว
|