ขำ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kaem (ขำ, “ดำ, เทา, คล้ำ, มืดมอง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขำ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǎm |
ราชบัณฑิตยสภา | kham | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰam˩˩˦/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ขำ (คำอาการนาม ความขำ)
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ขำ
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ขำ (คำอาการนาม ก๋ารขำ หรือ ก๋านขำ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩣᩴ (ขาํ)