ขื่อ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂື່ (ขื่), ภาษาไทลื้อ ᦃᦹᧈ (ฃื่), ภาษาไทดำ ꪅꪳ (ฅึ), ภาษาไทใหญ่ ၶိုဝ်ႇ (ขึ่ว), ภาษาพ่าเก ၵိုဝ် (ขึว์), ภาษาอาหม *𑜁𑜢𑜤𑜈𑜫 (*ขึว์)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขื่อ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kʉ̀ʉ |
ราชบัณฑิตยสภา | khue | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɯː˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ขื่อ