ครัว
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า គ្រូ (คฺรู), គ្រូវ (คฺรูว), គ្រួ (คฺรัว); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร គ្រួ (คฺรัว)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คฺรัว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kruua |
ราชบัณฑิตยสภา | khrua | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰrua̯˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ครัว
- โรง เรือน หรือห้องสำหรับทำกับข้าวของกิน
- เรียกผู้ที่กินอยู่ร่วมครอบครัวเดียวกัน ว่า ครัว หรือ ครัวเรือน
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ครัว
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
โรง เรือน หรือห้องสำหรับทำกับข้าว
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ครัว
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩕ᩠ᩅᩫ (ครว็)
ภาษาญัฮกุร[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kʰrua/
คำนาม[แก้ไข]
ครัว
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- สัมผัส:ภาษาไทย/ua̯
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- อังกฤษ translations
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาญัฮกุร
- คำนามภาษาญัฮกุร