คออ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมโดยเรียนรู้จากภาษาอาหรับ خَاء (คาอ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คอ | ค̄อฯ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔɔ | kɔɔʔ |
ราชบัณฑิตยสภา | kho | khoʔ | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔː˧/(สัมผัส) | /kʰɔːʔ˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง |
คำนาม[แก้ไข]
คออ์