ดุษณี
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต तूष्णीम् (ตูษฺณีมฺ, “เงียบ, สงบ”); เทียบภาษาบาลี ตุณฺหี (“มีความนิ่ง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ดุด-สะ-นี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dùt-sà-nii |
ราชบัณฑิตยสภา | dut-sa-ni | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dut̚˨˩.sa˨˩.niː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ดุษณี