ตอแหล
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ไม่ทราบแน่ชัด เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาปักษ์ใต้ ต่อแล่ (“ร้องเพลงแหล่, พูดความจริงผสมความเท็จ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ตอ-แหฺล | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtɔɔ-lɛ̌ɛ |
ราชบัณฑิตยสภา | to-lae | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tɔː˧.lɛː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ตอแหล (คำอาการนาม การตอแหล)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ตอแหล (คำอาการนาม ความตอแหล)
- (ภาษาปาก, สแลง, หยาบคาย, ดูหมิ่น, ล่วงเกิน) ที่ชอบพูดเท็จ, ที่ชอบพูดปั้นเรื่อง
- (ภาษาปาก, endearing, พบได้ยาก) ช่างพูดและแสดงกิริยาน่ารัก (ใช้เฉพาะเด็กที่สอนพูด)
- (ภาษาปาก) เรียกต้นไม้ที่ให้ผลเร็วผิดปกติ
- มะเขือตอแหล
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ไทย ศัพท์ที่ไม่ทราบรากศัพท์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาปักษ์ใต้
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่หยาบคาย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ดูหมิ่น
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล่วงเกิน
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- endearing termsภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยพบได้ยาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l