ตุ๊ย
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ตุ๊ย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtúi |
ราชบัณฑิตยสภา | tui | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tuj˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 搥/捶 (dui5, “ทุบ, ตี”)[1]
คำกริยา[แก้ไข]
ตุ๊ย
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
เทียบภาษามอญ ဒုဲ (ทุย, “ซวย, เสนียด”)
คำนาม[แก้ไข]
ตุ๊ย