ต้นแบบ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ต้น +‎ แบบ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ต้น-แบบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtôn-bɛ̀ɛp
	ราชบัณฑิตยสภา	ton-baep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ton˥˩.bɛːp̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ต้นแบบ

1. แบบดั้งเดิม, แบบที่มีมาแต่แรก, แบบที่ทำขึ้นไว้แต่แรก
2. สิ่งที่สร้างขึ้นเป็นแบบฉบับ ใช้เป็นต้นเค้าสำหรับสร้างสิ่งอื่นให้มีลักษณะเดียวกันหรือคล้ายคลึงกัน