ทิวา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต दिव (ทิว) หรือภาษาบาลี ทิว
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ทิ-วา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tí-waa |
| ราชบัณฑิตยสภา | thi-wa | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰi˦˥.waː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ทิวา
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) อีกรูปหนึ่งของ ทิวะ