บุหงา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมโดยกึ่งเรียนรู้จากภาษามาเลเซีย bunga (“ดอกไม้”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | บุ-หฺงา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bù-ngǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | bu-nga | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bu˨˩.ŋaː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
บุหงา