ผา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *praːᴬ (“ภูเขาหิน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຜາ (ผา), ภาษาจ้วง bya
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ผา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pǎa |
ราชบัณฑิตยสภา | pha | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ผา
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰaː˨˦/
คำนาม[แก้ไข]
ผา
- อีกรูปหนึ่งของ ᨹᩣ (ผา)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย