พิพากษ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विवक्षा (วิวกฺษา, “ความสำคัญ; ความสงสัย”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พิ-พาก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pí-pâak |
ราชบัณฑิตยสภา | phi-phak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰi˦˥.pʰaːk̚˥˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | พิภาค |
คำกริยา[แก้ไข]
พิพากษ์ (คำอาการนาม การพิพากษ์)