พิสดาร
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) พิศดาร
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विस्तार (วิสฺตาร, “ความกว้าง, การขยาย”); เทียบภาษาบาลี วิตฺถาร
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | พิด-สะ-ดาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pít-sà-daan |
ราชบัณฑิตยสภา | phit-sa-dan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰit̚˦˥.sa˨˩.daːn˧/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
พิสดาร (คำอาการนาม ความพิสดาร)
- กว้างขวาง, ละเอียดลออ (ใช้แก่เนื้อความ)
- ประวัติศาสตร์ฉบับพิสดาร
- มีความพิสดารดังนี้
- (ภาษาปาก) แปลกพิลึก
- กฎหมายพิสดาร
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
พิสดาร (คำอาการนาม ความพิสดาร)
- (ภาษาปาก) แปลกพิลึก
- เล่นพิสดาร