ภริยา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พะ-ริ-ยา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-rí-yaa |
ราชบัณฑิตยสภา | pha-ri-ya | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.ri˦˥.jaː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ภริยา
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:เมีย
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม[แก้ไข]
ภริยา ญ.
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "ภริยา" (เพศหญิง)
การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
---|---|---|
กรรตุการก (ปฐมา) | ภริยา | ภริยาโย หรือ ภริยา |
กรรมการก (ทุติยา) | ภริยํ | ภริยาโย หรือ ภริยา |
กรณการก (ตติยา) | ภริยาย | ภริยาหิ หรือ ภริยาภิ |
สัมปทานการก (จตุตถี) | ภริยาย | ภริยานํ |
อปาทานการก (ปัญจมี) | ภริยาย | ภริยาหิ หรือ ภริยาภิ |
สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ภริยาย | ภริยานํ |
อธิกรณการก (สัตตมี) | ภริยาย หรือ ภริยายํ | ภริยาสุ |
สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ภริเย | ภริยาโย หรือ ภริยา |