ภูภุช
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต भूभुज् (ภูภุชฺ) หรือภาษาบาลี ภุภุช; เหมือนกับ ภู + ภุช
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พู-พุด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | puu-pút |
ราชบัณฑิตยสภา | phu-phut | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰuː˧.pʰut̚˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ภูภุช