ม่าย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ม̂าย

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ม่าย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmâai
ราชบัณฑิตยสภาmai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/maːj˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰmaːjꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨾ᩶ᩣ᩠ᨿ (หม้าย), ภาษาลาว ໝ້າຍ (หม้าย), ภาษาไทลื้อ ᦖᦻᧉ (หฺม้าย), ภาษาไทใหญ่ မၢႆႈ (ม้าย), ภาษาอาหม 𑜉𑜩 (มย์), ภาษานุง mài

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ม่าย

  1. ไร้คู่ครองเพราะผัวหรือเมียตายจากไปและยังไม่ได้แต่งงานใหม่ และหมายรวมถึงเพราะหย่าขาดจากกันด้วย, ถ้าเป็นชายเรียกว่า พ่อม่าย, ถ้าเป็นหญิงเรียกว่า แม่ม่าย

คำนาม[แก้ไข]

ม่าย

  1. แม่ม่ายหรือพ่อม่าย
คำสืบทอด[แก้ไข]
  • เขมร: ម៉ាយ (ม̎าย)
  • มอญ: ကၟာဲ (กฺมาย)

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

เกี่ยวข้องกับ บ่าย

คำกริยา[แก้ไข]

ม่าย

  1. (ร้อยกรอง) มองผ่านเลยไป
    ยังมีพอคู่คล้อม ชายา สองฝ่ายหนมัคคา ม่ายแย้ม
    (นิ. หริภุญชัย)

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

แผลงมาจาก ไม่

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ม่าย

  1. (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) ไม่