ราย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร រាយ (ราย, “ราย”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ราย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | raai |
ราชบัณฑิตยสภา | rai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raːj˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ราย
- เรื่อง ส่วน บุคคล หรือสิ่งซึ่งแยกกล่าวเป็นอย่าง ๆ ไป
- พิจารณาเป็นราย ๆ ไป
- แต่ละราย
- รายนี้เข้าที่ไหนบ่อนแตกที่นั่น
คำลักษณนาม[แก้ไข]
ราย
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ราย
- ที่แยกเป็นลำดับหรือเป็นระยะต่อเนื่องกัน
- หนังสือพิมพ์รายวัน
- นิตยสารรายเดือน
- ค่าอาหารคิดเป็นรายหัว
- ถามเป็นรายบุคคล
- ที่เรียงกันเป็นแถวเป็นระยะ ๆ
- ศาลาราย
- เจดีย์ราย
ภาษาแสก[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ราย