รุ่ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩩ᩵ᨦ (รุ่ง), ภาษาลาว ຮຸ່ງ (ฮุ่ง), ภาษาไทดำ ꪭꪴ꪿ꪉ (ฮุ่ง), ภาษาไทใหญ่ ႁုင်ႈ (หุ้ง), ภาษาอาหม 𑜍𑜤𑜂𑜫 (รุง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | รุ่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rûng |
ราชบัณฑิตยสภา | rung | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ruŋ˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
รุ่ง
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
รุ่ง (คำอาการนาม ความรุ่ง)