สะใภ้
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
แผลงมาจาก สาวใภ้
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สะ-ไพ้ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-pái |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-phai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.pʰaj˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
สะใภ้
- หญิงที่มาแต่งงานกับญาติผู้ชาย, เมียของญาติ, ตะใภ้ ก็เรียก
- ลูกสะใภ้
- เมียของลูกชาย
- พี่สะใภ้
- เมียของพี่ชาย
- น้องสะใภ้
- เมียของน้องชาย
- ป้าสะใภ้
- เมียของลุง