สันดาน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สัน-ดาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎn-daan |
ราชบัณฑิตยสภา | san-dan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /san˩˩˦.daːn˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सन्तान (สนฺตาน, “สืบต่อ”) หรือ ภาษาบาลี สนฺตาน (“สืบต่อ”)
คำนาม[แก้ไข]
สันดาน
- อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด, มักใช้ไปในทางไม่สู้จะดี
- มีสันดานดี
- มีสันดานเลว
- สันดานของเขาเป็นเช่นนั้น อย่าไปถือเลย
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
สันดาน