สับราง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สับ-ราง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sàp-raang |
ราชบัณฑิตยสภา | sap-rang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sap̚˨˩.raːŋ˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
สับราง (คำอาการนาม การสับราง)
- เปลี่ยนเส้นทางบนรางให้รถไฟวิ่งไปทางอื่น
- (สำนวน) เปลี่ยนหรือกำหนดนัดไม่ให้คนรักคนหนึ่งพบกับคนรักอีกคนหนึ่ง
- หนุ่มคนนี้เจ้าชู้มาก มีแฟนหลายคนจนสับรางไม่ทันเลย
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 123.