อมภัณฑ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ภาษาบาลี อมฺภ (“ก้อนหิน”) + ภัณฑ์ โดยผิดหลักการสมาส (ควรเป็น อัมภภัณฑ์ หรือ อัมภัณฑ์)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อะ-มะ-พัน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à-má-pan |
ราชบัณฑิตยสภา | a-ma-phan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩.ma˦˥.pʰan˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
อมภัณฑ์