อั๊วะ
ดูเพิ่ม: อัวะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 我/我 (ua2) หรือภาษาฮกเกี้ยน 我/我 (óa)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อั๊วะ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | úa |
ราชบัณฑิตยสภา | ua | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔua̯ʔ˦˥/(สัมผัส) |
คำสรรพนาม[แก้ไข]
อั๊วะ
- ฉัน (ใช้โดยชาวไทยเชื้อสายจีน)