อินทุ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต इन्दु (อินฺทุ) หรือภาษาบาลี อินฺทุ
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | อิน-ทุ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | in-tú |
| ราชบัณฑิตยสภา | in-thu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔin˧.tʰuʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
อินทุ