เกี้ยมไฉ่
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 鹹／咸 (giam5, “หมักดองด้วยเกลือ”) + 菜／菜 (cai3, “ผัก”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เกี้ยม–ไฉ่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gîiam–chài |
| ราชบัณฑิตยสภา | kiam–chai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kia̯m˥˩.t͡ɕʰaj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เกี้ยมไฉ่