เจียง
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
เจียง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨩ᩠ᨿᨦ (ชยง)
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ 正月/正月 (chiaⁿ-goe̍h)
คำนาม[แก้ไข]
เจียง
อ้างอิง[แก้ไข]
- วิไลวรรณ ขนิษฐานันท์. 2553. “ปฏิทินจีนโบราณ กับ ปฏิทิน ‘ปีหนไทย’: หลักฐานชี้แหล่งกำเนิดของคนไทย,” วารสารภาษาและภาษาศาสตร์. 28(2) : 113-114. [1]