เตี่ย
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 爹/爹 (dia1, “พ่อ”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ទៀ (เทีย)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เตี่ย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtìia |
ราชบัณฑิตยสภา | tia | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tia̯˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เตี่ย
- พ่อ (ใช้กันในหมู่ชาวจีน)
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])[1], Brill, →ISBN, page 104