เหลา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlawᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫຼົາ (เหล็า), ภาษาไทลื้อ ᦜᧁ (หฺเลา), ภาษาไทใหญ่ လဝ် (ลว), ภาษาแสก เหล่า, ภาษาจ้วง laeu(เหลา)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เหฺลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lǎo |
ราชบัณฑิตยสภา | lao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /law˩˩˦/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
เหลา (คำอาการนาม การเหลา)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
จากภาษาถิ่นหนึ่งของภาษาจีน 樓/楼 (lóu, “อาคาร”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เหฺลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lǎo |
ราชบัณฑิตยสภา | lao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /law˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เหลา
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต हेला (เหลา)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เห-ลา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hěe-laa |
ราชบัณฑิตยสภา | he-la | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /heː˩˩˦.laː˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เหลา
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/aw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีน
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/aː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์