แช่ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຊ່ງ (แซ่ง), ภาษาคำเมือง ᨩᩯ᩠᩵ᨦ (แช่ง), ภาษาเขิน ᨩᩯ᩠᩵ᨦ (แช่ง), ภาษาไทลื้อ ᦶᦋᧂᧈ (แช่ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | แช็่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chɛ̂ng |
ราชบัณฑิตยสภา | chaeng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰɛŋ˥˩/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
แช่ง (คำอาการนาม การแช่ง)
คำพ้องความ[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕɛːŋ˦˨/
คำกริยา[แก้ไข]
แช่ง (คำอาการนาม การแช่ง)