ไพฑูรย์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वैडूर्य (ไวฑูรฺย); ร่วมรากกับ เบริล
รากศัพท์[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ไพ-ทูน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pai-tuun |
| ราชบัณฑิตยสภา | phai-thun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaj˧.tʰuːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ไพฑูรย์