ຂວາງ
ดูเพิ่ม: ຂວ້າງ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 橫 (MC hwaeng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขวาง, ภาษาไทใหญ่ ၶႂၢင် (ขฺวาง), ภาษาอาหม 𑜁𑜞𑜂𑜫 (ขฺรง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(?): [kʰuːə̯ŋ˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(?): [kʰuːə̯ŋ˥˧˧]
- การแบ่งพยางค์: ຂວາງ
- สัมผัส: -uːə̯ŋ
- คำพ้องเสียง: ຂວງ (ขวง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงพยางค์ที่มีพยัญชนะต้นและ -วา เหมือนกับพยางค์ที่มีพยัญชนะต้นและ -ัว)