ຂ່າງ
ภาษาลาว[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰaːŋ˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [kʰaːŋ˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ຂ່າງ
- สัมผัส: -aːŋ
- คำพ้องเสียง: ຄ່າງ (ค่าง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.raːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ข่าง, ภาษาคำเมือง ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง), ภาษาเขิน ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง), ภาษาไทลื้อ ᦃᦱᧂᧈ (ฃ่าง) (ในคำ ᦖᦱᧅᦃᦱᧂᧈ) หรือ ᦆᦱᧂ (ฅาง) (ในคำ ᦖᦱᧅᦆᦱᧂ), ภาษาไทขาว ꪢꪱꪀꪌꪱꪉꫀ, ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥒᥱ (ฃ่าง), ภาษาอาหม 𑜁𑜂𑜫 (ขง์)
คำนาม[แก้ไข]
ຂ່າງ • (ข่าง)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง), ภาษาเขิน ᨡ᩵ᩣ᩠ᨦ (ข่าง), ภาษาไทลื้อ ᦧᦱᧂᧈ (ฃฺว่าง), ภาษาไทดำ ꪄ꪿ꪱꪉ (ฃ่าง), ภาษาไทใหญ่ ၶၢင်ႇ (ข่าง) หรือ ၶင်ႇ (ขั่ง), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥒᥱ (ฃ่าง)
คำกริยา[แก้ไข]
ຂ່າງ • (ข่าง) (คำอาการนาม ການຂ່າງ)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ຂ່າງ • (ข่าง)