ຊ່າງ

ดูเพิ่ม: ຊ້າງ

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟaːŋᴮ², จากภาษาจีนยุคกลาง 匠 (MC dzjangH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ช่าง, ภาษาคำเมือง ᨩ᩵ᩣ᩠ᨦ (ช่าง), ภาษาเขิน ᨩ᩵ᩣ᩠ᨦ (ช่าง), ภาษาไทลื้อ ᦋᦱᧂᧈ (ช่าง), ภาษาไทใหญ่ ၸၢင်ႈ (จ้าง), ภาษาพ่าเก ꩡင် (จง์), ภาษาอาหม 𑜋𑜂𑜫 (ฉง์), ภาษาจ้วง cangh, ภาษาเขมร ជាង (ชาง)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [saːŋ˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [saːŋ˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ຊ່າງ
• สัมผัส: -aːŋ
• คำพ้องเสียง: ສ່າງ (ส่าง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)

คำนาม

ຊ່າງ • (ซ่าง)

1. ช่าง

คำคุณศัพท์

ຊ່າງ • (ซ่าง) (คำอาการนาม ຄວາມຊ່າງ)

1. ช่าง

คำกริยาวิเศษณ์

ຊ່າງ • (ซ่าง) (คำอาการนาม ຄວາມຊ່າງ)

1. ช่าง