ສັ່ງ
ภาษาลาว[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [saŋ˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [saŋ˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ສັ່ງ
- สัมผัส: -aŋ
- คำพ้องเสียง: ຊັ່ງ (ซั่ง) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *saŋᴮ (“บอกให้ทำ”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สั่ง, ภาษาคำเมือง ᩈᩢ᩠᩵ᨦ (สั่ง), ภาษาเขิน ᩈᩢ᩠᩵ᨦ (สั่ง), ภาษาไทดำ ꪎꪰ꪿ꪉ (สั่ง), ภาษาไทใหญ่ သင်ႇ (สั่ง), ภาษาอาหม 𑜏𑜂𑜫 (สง์)
คำกริยา[แก้ไข]
ສັ່ງ • (สั่ง) (คำอาการนาม ການສັ່ງ)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *saŋᴮ (“ทำให้ลมดันน้ำมูก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สั่ง, ภาษาคำเมือง ᩈᩢ᩠᩵ᨦ (สั่ง), ภาษาเขิน ᩈᩢ᩠᩵ᨦ (สั่ง), ภาษาไทใหญ่ သင်ႇ (สั่ง)