ဝႂ်
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓaɰᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ใบ, ภาษาลาว ໃບ (ใบ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦢ (ไบ), ภาษาไทดำ ꪻꪚ (ใบ), ภาษาอาหม 𑜈𑜧 (บว์), 𑜈𑜨𑜧 (บอ̂ว์), 𑜉𑜧 (มว์), หรือ 𑜉𑜨𑜧 (มอ̂ว์), ภาษาจ้วง mbaw, ภาษาแสก เบ๋อ
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /waɰ˨˦/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /หฺว๋ะ-อือ/
- สัมผัส: -aɰ
คำนาม[แก้ไข]
ဝႂ် • (ใว)
- (ถิ่นใต้) อีกรูปหนึ่งของ မႂ် (ใม, “ใบ”)