ဢိင်
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔiːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อิง, ภาษาลาว ອິງ (อิง) หรือ ອີງ (อีง), ภาษาคำเมือง ᩋᩥ᩠ᨦ (อิง), ภาษาเขิน ᩋᩥ᩠ᨦ (อิง), ภาษาไทลื้อ ᦀᦲᧂ (อีง)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ʔiŋ˨˦/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /อ๋ิง/
- สัมผัส: -iŋ