ᩈ᩠ᨿᩮ
ภาษาเขิน[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /seː˧˨˥/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เสีย, ภาษาคำเมือง ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย), ภาษาลาว ເສຍ (เสย), ภาษาไทลื้อ ᦵᦉ (เส), ภาษาไทใหญ่ သေ (เส), ภาษาไทใต้คง ᥔᥥᥴ (เส๋), ภาษาพ่าเก ꩬေ (เส), ภาษาอาหม *𑜏𑜦𑜧 (*เส)
คำกริยา[แก้ไข]
ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩈ᩠ᨿᩮ)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᩈ᩠ᨿᩮ)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เสีย, ภาษาลาว ເສຍ (เสย), ภาษาคำเมือง ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย), ภาษาไทลื้อ ᦵᦉ (เส), ภาษาไทใหญ่ သေ (เส)
คำอนุภาค[แก้ไข]
ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย)
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ถอดอักษรและถอดเสียง) เสีย
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sia˨˦/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เสีย, ภาษาเขิน ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย), ภาษาลาว ເສຍ (เสย), ภาษาไทลื้อ ᦵᦉ (เส), ภาษาไทใหญ่ သေ (เส), ภาษาไทใต้คง ᥔᥥᥴ (เส๋), ภาษาพ่าเก ꩬေ (เส), ภาษาอาหม *𑜏𑜦𑜧 (*เส)
คำกริยา[แก้ไข]
ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩈ᩠ᨿᩮ)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย) (คำอาการนาม ᨣᩤᩴᩈ᩠ᨿᩮ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᩈ᩠ᨿᩮ)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เสีย, ภาษาลาว ເສຍ (เสย), ภาษาเขิน ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย), ภาษาไทลื้อ ᦵᦉ (เส), ภาษาไทใหญ่ သေ (เส)
คำอนุภาค[แก้ไข]
ᩈ᩠ᨿᩮ (สเย)
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- คำคุณศัพท์ภาษาเขิน
- คำอนุภาคภาษาเขิน
- ภาษาเขิน:ความตาย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำอนุภาคภาษาคำเมือง
- คำอนุภาคภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- nod:ความตาย