𑜏𑜤𑜂𑜫
ภาษาอาหม[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
𑜏𑜤𑜂𑜫 • (สุง์)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
เทียบภาษาไทใหญ่ သူင်ႇ (สู่ง) หรือ သူၺ်ႇ (สู่ญ)
คำนาม[แก้ไข]
𑜏𑜤𑜂𑜫 • (สุง์)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *soŋᴮ¹; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 送 (MC suwngH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ส่ง, ภาษาคำเมือง ᩈᩫ᩠᩵ᨦ (ส็่ง), ภาษาเขิน ᩈᩫ᩠᩵ᨦ (ส็่ง), ภาษาลาว ສົ່ງ (ส็่ง), ภาษาไทลื้อ ᦉᦳᧂᧈ (สุ่ง), ภาษาไทใหญ่ သူင်ႇ (สู่ง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥨᥒᥱ (โส่ง)
คำกริยา[แก้ไข]
𑜏𑜤𑜂𑜫 • (สุง์)
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
เทียบภาษาไทใหญ่ သူင် (สูง)
คำกริยา[แก้ไข]
𑜏𑜤𑜂𑜫 • (สุง์)
รากศัพท์ 5[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *suːŋᴬ¹; เทียบภาษาจีนยุคกลาง 嵩 (MC sjuwng) หรือ 崧 (MC sjuwng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สูง, ภาษาลาว ສູງ (สูง), ภาษาไทลื้อ ᦉᦳᧂ (สุง), ภาษาไทดำ ꪎꪴꪉ (สุง), ภาษาไทใหญ่ သုင် (สุง), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥒᥴ (สู๋ง), ภาษาอ่ายตน ꩬုင် (สุง์)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
𑜏𑜤𑜂𑜫 • (สุง์)